2

#35dagen dag 1

Twee weken geleden deed ik mee aan het #synchroonkijken. Fotografe Else Kramer gaf zes dagen lang een onderwerp waar iedereen die dat leuk vond een foto van kon maken. Alle foto’s werden per dag bij elkaar gezet en wat was het bijzonder alle invalshoeken, ideeën etc. naast elkaar te zien! Uiteindelijk deden er 1250 mensen per dag mee, hier de resultaten.
Die dagelijkse foto trickerde mij om dagelijks een blog te schrijven over ‘mijn foto’ en ik heb daar enorm van genoten! Heb me dan ook zonder lang na te denken opgegeven voor een vervolgcursus. Hieraan doen 35 mensen mee die 35 dagen een foto-opdracht krijgen. De foto’s komen op een afgeschermde Facebookpagina zodat ze alleen voor de deelnemers zichtbaar zijn.
Voor mij een uitdaging mijn dagelijkse blog voort te zetten!

De opdracht van vandaag werd een foto van mijn zonnescherm.
Eigenlijk gebruik ik het zelden als zonnescherm, alleen bij hele warme dagen zoals in deze zinderende zomerweek. Ik heb het scherm eigenlijk bestemd voor de regen. Want wat is er vervelender dan als je je helemaal hebt geïnstalleerd aan de tuintafel met boeken, kussens, kranten, telefoon, laptop, koffie etc. je alles weer op moet ruimen omdat er een buitje valt? Om vervolgens te zitten met natte stoelen, banken en tafel, te moeten wachten tot het min of meer is opgedroogd om vervolgens weer al die spullen naar buiten te slepen. En in ons land wil er nog wel eens een buitje vallen….

Ik heb jaren over een oplossing gedacht. Ingewikkelde constructies verzonnen die heen en weer geschoven konden worden (ik wil absoluut niet onder een afdak zitten als het mooi weer is), die liefst doorzichtig moesten zijn want anders zou het te somber worden, die hoog genoeg moesten komen zodat je er niet tegenaan zou lopen, etc. Het ene plan was nog duurder dan het andere.
Maar opeens was daar die briljante ingeving: een zonnescherm!
Iedereen die het hoorde verklaarde me voor gek. Maar wat ben ik blij dat ik heb doorgezet! Eerlijk is eerlijk, er was een bijzondere constructie voor nodig maar erg ingewikkeld was dat niet toen we het eenmaal bedacht hadden. De leverancier vertelde dat het rustig nat opgerold mocht worden en dat er bovendien tien jaar garantie zit op het doek, dus ook dat probleem was van de baan.

En nu kan ik onder alle omstandigheden buiten zitten, wat een winst! Komt er een buitje dan gaat het scherm naar beneden, alles kan blijven liggen en banken en tafel blijven droog. Moet ik even weg en heb ik geen zin alles naar binnen te slepen, hup, het scherm naar beneden.
Mijn hoekje is nu nog meer mijn plekje geworden: altijd beschut, uitzicht op de tuin en nu zo nodig ook overdekt. Dus nog meer naar buiten, heerlijk!

Delen is fijn:

2 Reacties

Geef een reactie

[postlist id="513"]