Zomer, blauwe lucht, zee, zinderende hitte in aanloop naar morgen wanneer het de heetste dag van dit jaar schijnt te worden. Zelfs hier op het eiland is het warm, ondanks het windje en de zee om de hoek. Het maken van een foto voor de opdracht viel dan ook niet mee want hoe maak je een foto van de lucht als het zó vreselijk licht is dat je niets meer ziet door de zoeker en al helemaal niet op het schermpje van de Galaxy.
Toch geprobeerd met een wonderlijk resultaat. Het lijkt wel een zoekplaatje, in het glazen scherm is de weerspiegeling van de parasol achter me vaag te zien.
We fietsten van Buren naar Hollum. Heen via het schelpenpad door de duinen en terug langs het Wad. Eigenlijk hadden we er een beetje op gerekend daar wat wind en dus wat koelte te vangen maar het was windstil. Een prachtige vage zee met daarvoor het grotendeels drooggevallen Wad en een blauwe lucht die niet strakblauw was maar waar je ook nauwelijks wolken zag. Het was meer een soort nevel die alles transparant maakte en waardoor het water en de lucht naadloos in elkaar over liepen. En toch een en al licht zonder ergens een sprankje schaduw.
Fietsen was heerlijk, maar de wandelaars hadden het niet makkelijk. Sommigen waren zichtbaar aangeslagen door de warmte. Op het terras zocht iedereen de schaduw, en waar het ’s winters juist zo heerlijk is om in de zon achter het glas te zitten zocht nu iedereen zoveel mogelijk een plekje in de schaduw waar nog wat wind te voelen was.
En nu zitten we heerlijk buiten naar de prachtige avond te kijken en ons te verheugen op de dag van morgen. De dag die de heetste dag van het jaar gaat worden.
De dag die we door gaan brengen in de zee. Die hele dag!
