Eigenlijk voelt het vandaag als ’the day after’ terwijl het noodweer wat hier afgelopen week rond raasde eigenlijk al uit de publiciteit verdwenen is.
Op mijn onverwachte fietstocht van gisteren waren de gevolgen overal te zien. Heel veel ontwortelde en omgewaaide bomen, bermen vol met takken en bladeren en overal het geluid van motorzagen. Mijn eigen afgescheurde takken waren gelukkig al opgeruimd en de prachtige treurwilg in de berm vlakbij mijn huis had dan weliswaar een deel van zijn top verloren maar had nog voldoende takken over om verder te leven. Dat dacht ik dus.
Gisteravond begon ik aan de foto’s voor de foto opdracht van dag 27. Maakte foto’s van de boom tegen de donker wordende lucht en wat later nog een keer nu met een brandende straatlantaarn. Het was nog steeds een markant silhouet, zeker tegen de in de verte oplichtende lucht. Ik was tevreden over het resultaat en ging met een gerust hard naar bed.
Vanmorgen om half acht werd ik wakker van de geluiden van een grote trekker en even later een loeiende motorzaag. Van nog even slapen was geen sprake meer. Beneden gekomen zag ik tot mijn stomme verbazing dat de prachtige treurwilg van zijn takken werd ontdaan en vervolgens voor het grootste deel werd omgezaagd. Het laatste stukje staat er nog maar wordt een dezer dagen met een nog groter martelwerktuig verwijderd. Ik heb er met tranen in mijn ogen naar staan te kijken.
De mannen van de gemeente vonden het ook maar niets zeiden ze. Maar opdracht is opdracht, daar viel geen speld tussen te krijgen.
Dit jaar is wel het jaar van de bomen! En van loslaten….
In het voorjaar ging het om de meer dan 100 jaar oude kastanjeboom tegenover mijn werkkamer, nu de treurwilg waar ik al ruim 34 jaar van geniet. Hij was in alle jaargetijden anders en altijd weer even mooi. In het voorjaar een zachte gele glans die veranderde in zachtgroen als de blaadjes uitliepen, in de zomer grijs groen en in de herfst goudgeel. En nu is hij weg tot groot verdriet van iedereen hier in de buurt. Wel bijzonder dat hij nog dienst heeft kunnen doen voor het #35dagen project.
Het zijn de laatste foto’s die er van hem zijn gemaakt, een klein eerbetoon dus.
Maar wat ziet het er zielig uit.
