Op verzoek van Else Kramer, de fotografe die deze #35dagen organiseert, schrijf ik niet wat de exacte foto opdracht is. Soms is dat makkelijk te herleiden, soms niet.
Dag 2 van de donkere dagen en nog twee dagen te gaan. Nog twee dagen afronden en opruimen op mijn kamer in het prachtige Rijksmonument Huize Lyndenstein. Wat een geschiedenis ligt er hier.
Mijn kamer is op de derde verdieping, de verdieping die in 1915 óp de eerste verdieping en ónder de zolder werd geconstrueerd. Een schitterende oplossing voor het toenmalige ruimtegebrek want aan de buitenkant is absoluut niet te zien dat het majestueuze pand is aangepast.
De kamers op de derde verdieping hadden verschillende functies. Er was een echte operatiekamer (niet erg handig natuurlijk) en een hoogtezon-kamer. Op de andere kamers sliepen oudere kinderen en inwonende verpleegkundigen. Op de oude foto’s is nog goed te zien hoe mijn kamer vroeger was ingericht. Er stond een kastje met een wasstel, er was een zitje en er stond een bed. Vrij spartaans maar keurig netjes. Omdat het raam erg hoog zit was er een podium van waaraf je naar buiten kon kijken. Dat is er nog steeds! 
In de hoek zit een grote diepe kast en ook die is er nog. Wel heb ik daar de deur uit laten halen omdat het anders te veel ruimte kostte.
De kamer ziet er nu totaal anders uit. De grote balken zijn immiddels donkergroen net als de paneeldeur en de kast. Er staat een bureau met een vergadertafel en kasten met heel veel ordners. Vanaf het podium kijk ik uit over de Overtuin, de enorme tuin tegenover het huis, ontworpen door de beroemde Friese landschapsarchitect Roodbaard. En natuurlijk over de gewone tuin waar tot februari van dit jaar de 100 jaar oude kastanje stond die zo’n belangrijke rol heeft gespeeld in mijn besluit om te stoppen met werken. Dat besluit waardoor ik overmorgen mijn afscheid ‘vier’.
Foto’s voor de opdracht voor vandaag waren niet moeilijk, mijn kamer zit er vol mee!
En zonder deze opdracht zou ik er nooit aan gedacht hebben om hier foto’s van te maken. Dus weer een mooie herinnering er bij.
Ik ga heel erg aan je denken donderdag. Geniet van alle mensen die je gedag komen zeggen en alle lof die je zal worden toegezwaaid en daarna zet je alle bloemen in vazen. De flessen zet je gewoon even weg die ruim je later wel op. Misschien zijn er envelopjes met inhoud, die ga je lekker zitten tellen. Schenk een glas wijn in overdenk de dag terwijl je tevreden naar de poezen kijkt. Maak je nog geen zorgen over de dag van morgen. Die komt vanzelf evenals de invulling. Gaat goed komen.
Dat gaat helpen, dat denken! Het zijn rare dagen. Spannend, onwerkelijk en hectisch. Maar het voelt goed!
Ik wens je een fijne dag morgen. Prima dat het goed voelt.