Nee, ik ben geen clubjes mens.
Ook al die andere dingen die zich met een vaste regelmaat voordoen haat ik.
Yogales: na twee keer dacht ik al ‘ik kan thuis ook ontspannen’.
School: iedere dag weer een gevecht met mezelf om er toch weer heen te gaan.
De kattenbak schoonmaken: iedere week vaste prik, zó vervelend.
De kliko buiten zetten: kan ik vaak rekken tot een keer in de maand, blijft vervelend.
En zo is er een lange lijst want oh wat zijn er veel vaste dingen in het leven die iedere keer weer moeten.
Waarom vind ik juist die vaste dingen zo vervelend? Of vindt iedereen dat?
Ligt het dan misschien aan de inhoud? Naar mijn koor ging ik ruim tien jaar iedere donderdagavond met ontzettend veel plezier zonder ooit te verzuimen en ik vind het nog steeds jammer dat dat niet meer kan.
Ach nee, zo’n leesclub met een boek dat voor een bepaalde tijd gelezen moet worden – het lijkt me een enorme opgave.
Maar….. vind ik dat ook nog als ik straks niet meer werk?
Als ik niets meer hoef behalve die kattenbak en die kliko?
Als ik eindelijk baas ben over mijn eigen tijd?
Lezen is natuurlijk heerlijk en met geïnteresseerde mensen over boeken praten vast ook. Misschien zou ik daar eens over kunnen gaan denken.
Een online club lijkt me nog steeds geen optie, ik ben al meer dan genoeg online.
Maar een life club met leuke mensen zou misschien wel wat kunnen worden.
In mijn nieuwe leven, dat leven waar ik eindelijk de baas mag zijn over mijn eigen tijd.
zullen we het maar zelf oprichten?
Ja, dat is een strak plan. Maar nu nog niet….
Ja hoor er is een groepje mensen uit gorredijk en omgeving die met een bepaalde regelmaat bij elkaar komen. Komende maandag komen we weer bij elkaar om het boek “de ochtenden in Jenin” te bespreken.
Leuk! Op dit moment ben ik met vakantie maar als ik terug ben zou ik graag eens contact met iemand van jullie willen hebben.