Mijn favoriete sportboek? Daar moest ik heel erg over nadenken.
Eigenlijk lees ik nooit sportboeken en ik kan ook niet bedenken waarom ik dat zou moeten doen. Sport is iets om zelf te doen of om naar te kijken. Dat laatste doe ik zo nu en dan. Zo vind ik de Grand Slam tenniswedstrijden leuk, ben ik een redelijke fan van de Tour en natuurlijk kijk ik naar de grote schaatstoernooien. Daar komen dan de Olympische zomer- en winterspelen nog bij evenals de sporadisch uitgezonden Paralympics. Als ik het zo opschrijf lijkt het trouwens best nog veel.
Maar lezen over sport daar heb ik niets mee.
Het enige boek dat ik me kan herinneren was een boek dat zeker over sport ging. Ik las het echter vanwege de geschiedenis van de hoofdpersoon. Een fanatieke sporter die meedeed aan de ‘Ironman’ en daar hoog in het klassement eindigde. Helaas maakte een ongeval een einde aan zijn grote sportieve prestaties.
Tenminste, zo leek het. Maar deze Marc Herremans zag zijn rolstoel eerder als een uitdaging dan als een belemmering en stelde als ultiem doel toch weer mee te kunnen doen aan de Iron Man. En dat lukte! Een ongelooflijke prestatie.
Net zo als de prestaties van Esther Vergeer met haar rolstoeltenniscarrière of Alyda Norbruis die nadat ze net een jaar aan het wielrennen was en mee mocht naar de Paralympics. Drie weken voor ‘haar’ wedstrijd moest haar blindedarm er uit, werd ze dus geopereerd en presteerde ze het ondanks de grote concurrentie toch om een zilveren medaille binnen te slepen!
