50books vraag 5

Ben nog net op tijd voor Welk boek lees je op dit moment?, de 50books vraag van deze week.
En net als veel andere bloggers lees ik meestal een aantal boeken tegelijk. Onderweg (ik heb altijd een boek bij me), als ik zit te wachten, ‘gewoon’ naast de houtkachel of in bed.
Dat laatste is een vast ritueel.
Als kind las ik dan urenlang, met een handdoek voor de kier van mijn kamerdeur zodat mijn vader, die altijd een controlerondje deed, niet zag dat het licht nog brandde.
Het was heerlijk om veilig in bed allerlei spannende avonturen te beleven waar ik nauwelijks mee op kon houden zodat ik regelmatig op mijn boek in slaap viel.
Helaas kan ik me dat nu niet meer permitteren, te lang lezen leidt meestal tot niet meer kunnen slapen. Maar níet lezen zorgt ook voor een slapeloze nacht.
De oplossing is het lezen van een boek wat ik al ken. Het hoeft niet uit want ik weet hoe het afloopt en het is vaak een feest der herkenning! Ben nu weer bezig in deel één van de Bergman-kronieken (door Hjort Rosenfeldt), een geweldige Zweedse serie. In mei verschijnt deel drie en ik verheug me er nu al op.

Van een goede vriendin kreeg ik het boek ‘Mijn dinsdagen met Morrie’ door Mitch Albom.
Het heeft een tijdje gelegen omdat ik de rust miste er aan te beginnen maar nu was ik zo ver.
Het is in één woord schitterend.
De ondertitel ‘Een oude man, een jonge man en de lessen van het leven’ doet enerzijds het boek te kort omdat het een beetje prekerig klinkt. Anderzijds is het precies wat het is – wonderlijk.
Het gaat over doodgaan maar vooral over leven. Over medelijden en zelfmedelijden, over spijt, over vergiffenis, over de angst ouder te worden. Over afscheid.
En over afscheid dat geen afscheid is want “Weet je wat? Jij praat en ik luister als ik dood ben.”