Adrenalinestoot

Het is niet niks, zo’n nieuwe site.
Blogger was vertrouwd, ik kende de mogelijkheden en een nieuw blogje stond er zo op.
Maar nu is het andere koek! Wat een opties, wat een mogelijkheden, wat een gedoe…..
Gelukkig blijft Irene onvermoeibaar klaar staan bij alle vragen die soms heel dom en onnodig zijn.
Zoals dat de voorkant er anders uitziet als ik ben ingelogd. Ik bleef maar zeuren over een regeltje in het Engels dat ze allang had veranderd maar dat ik niet zag omdat ik ingelogd bleek te zijn.

Het doet weer een beetje denken aan de tijd toen ik me nog bezighield met de bouw en de invulling van de nieuwe website op mijn werk.
De helpdesk daar werd zo nu en dan gek van me en ik werd soms gek van mezelf. Want het moet er wel zo uit zien als ik in mijn hoofd heb.

Maar wat ben ik er blij mee. De foto’s zijn in WordPress veel en veel mooier. Opeens reageren mensen dat ze het mooie foto’s vinden terwijl alle foto’s gewoon van Blogger komen. Dat maakt het plaatsen van foto’s nóg leuker!
Natuurlijk kon ik er niet van slapen, de adrenaline kwam uit mijn oren. En als ik zie op welke tijden Irene mijn vragen beantwoordt geldt dat niet alleen voor mij!

Dus vanmiddag geen laptop en geen website maar lekker fietsen. Mijn vertrouwde rondje langs de vaart waar ik een erg leuk gesprek had met twee andere fietsers met wie ik samen op ‘mijn’ bankje zat. Ze vertelden dat ze Jehova’s Getuigen waren en door de hele wereld met vakantie gingen omdat ze dan vaak terecht konden bij Geloofsgenoten. Wat bijzonder om op die manier bij wildvreemde mensen te logeren. Voor mij is dat niet weggelegd…..

Het was een heerlijk fietstochtje. Leuk om te zien dat iedereen deze dagen buiten leeft! Er wordt weer gezwommen in de vaart, overal zijn bootjes en iedereen geniet van het heerlijke weer, zelfs de koeien lagen te zonnen. En nu schrijf ik aan mijn tuintafel een blog in WP. En komt mijn adrenalinepeil langzaam weer op een normaal niveau.
Wat een weekend!