5

50books vraag 1

 

 


Welk boek heeft in je vroegste jeugd de meeste indruk op je gemaakt?

 

 

Toen ik vier jaar was mocht ik met mijn moeder mee naar de bibliotheek.
De grote centrale bibliotheek in Den Haag: een enorm gebouw van vijf verdiepingen met indrukwekkend  brede trappen en op de bovenste verdieping was de kinderafdeling.
Het staat nog op mijn netvlies gegrift, het aan de hand van mijn moeder binnenkomen in die onmetelijke ruimte vol boeken, ik dacht dat ik in de Hemel was! Mooier kon het niet meer worden.
Al gauw kwam de eerste teleurstelling, ik mocht zelf geen boek uit de kast pakken. Razend  was ik want dat kon ik best! Wat later begreep ik het systeem. Als je een boek pakte moest er een speciaal plankje tussen de boeken zodat je jouw boek weer op de zelfde plaats terug kon zetten.
In die tijd (medio vijftiger jaren) waren er nog niet zoveel kinderboeken. Wel kwamen Jip en Janneke – de eerste drukken van alle delen staan nog in mijn kast.

 

Het boek dat de meeste indruk op me heeft gemaakt in mijn kindertijd was “De Kinderkaravaan” van An Rutgers van der Loeff-Basenou.
Het ging over zeven kinderen die met hun ouders en heel veel andere gezinnen met huifkarren door Amerika trokken op zoek naar Oregon, waar iedereen een boerderij dacht te kunnen beginnen. Het was een hard bestaan en al snel overleden de ouders van de kinderen. De oudste zoon John besloot om samen met zijn broertjes en zusjes (inclusief een baby) verder te gaan.
Een dramatische reis door de indrukwekkende natuur van dat grote land vol wilde dieren, woeste rivieren en besneeuwde bergen. Het liep goed af, ze haalden het en ‘leefden nog lang en gelukkig’.
 
Ik las het boek tijdens een logeerpartij. Mijn wat oudere nichtjes hadden het aan me gegeven en ik had nergens anders meer belangstelling voor. Op het moment dat de moeder overleed zag mijn tante wat ik aan het lezen was. Ze maakte er korte metten mee, ik was daar immers nog veel te jong voor! Het hoofdstuk uitlezen mocht nog maar daarna moest ik het inleveren. Een drama want ik moest en zou weten hoe het af ging lopen.
Eenmaal thuis vond mijn moeder dat gelukkig ook en zijn we samen naar de bibliotheek gegaan om het te lenen. Ze moest mee want het stond in de afdeling ’12-14 jaar’ en ik was pas tien, daar werd streng de hand aan gehouden. En bij mijn elfde verjaardag kreeg ik het zelf en heb ik het nog vaak gelezen! Met dank aan mijn moeder die een ruime kijk had op de “dingen van belang”.
Delen is fijn:
3

50booksvraag 4

Van welke auteur lees je alles, maar dan ook alles wat uitgebracht wordt?
Best een moeilijke vraag, er zijn er zoveel.
Vroeger waren dat alle boeken van Astrid Lindgren. Eerst las mijn moeder ze voor en later las ik ze ademloos vele malen zelf. Vooral de kinderen uit Bolderburen, het piepkleine Zweedse dorpje, die van alles meemaakte waar ik als kind uit de grote stad maar weinig van begreep maar waar ik wel zeer door werd gegrepen. Een uur door de sneeuw naar school lopen, bosaardbeitjes aan een strootje rijgen, peperkoeken bakken met Kerst, voddenkleden weven – alles was onbegrijpelijk en spannend.
En nu kom ik zo vaak ik maar kan in Zweden en pluk daar zelf de wilde bosaardbeitjes, zie overal de kleine dorpjes van drie of vier boerderijen en heb de boeken over de kinderen van Bolderburen nu in het Zweeds in mijn boekenkast staan.
Van welke auteur lees ik nu echt alles?
Van vele (vaak Zweedse) detectiveschrijvers staan de volledige series bij mij op de planken.
Dat zijn de tussendoortjes en ik geniet ervan.
Een schrijver die er voor mij echt uitspringt is Voskuil. Zijn serie ‘Het Bureau’ was al na deel 2 een hype. De delen kwamen onder embargo in de boekwinkels en de lezers stonden te trappelen voor de dichte winkeldeur tot ze er in mochten om het volgende deel te mogen zien.
Ik vond het allemaal wat overdreven.
Toen de hype een beetje over was (er waren toen vier van de zeven delen verschenen ) waagde ik me toch aan het eerste deel. Het viel mee noch tegen. Enerzijds boeide het me wel, anderzijds legde ik het makkelijk weg om het pas weken later weer op te pakken.
En toen kwam die lange vakantie in de vorm van een sabbatical van vijf maanden.
Vijf maanden zon, rust en tijd waarin ik besloot deel 1 eindelijk eens uit te lezen.
Of het nu kwam door de rust, door het onafgebroken door te kunnen lezen, door de zon – ik weet het niet maar ik kon niets anders meer dan achter elkaar doorlezen! Toen het eerste deel uit was ben ik direct deel 2 gaan kopen en bij deel 3 kocht ik vast alle delen die er inmiddels waren. Het wachten op deel 6 en 7 was afschuwelijk, pas toen begreep ik wat de fans hadden moeten doorstaan….
Inmiddels heb ik de cyclus drie keer gelezen net als de andere boeken van Voskuil.
Waarom het me zo boeit weet ik niet. Is het het prachtige tijdsbeeld dat hij weet te schetsen? Zijn het de karakterbeschrijvingen die zo treffend zijn? Of is het het oeverloze gezeur dat een beetje lijkt op een kletsje bij de koffie met de buurvrouw?
Geen idee!
Delen is fijn:
5

Over de drempel

Mijn eerste blog, het voelt echt als een ontdekkingsreis.
Was het al lang van plan maar zag er steeds van af: te ingewikkeld, welke aanbieder moet ik kiezen, kost het niet te veel tijd, er zal wel niemand geïnteresseerd zijn, etc.

Maar een week geleden vond ik via een retweed vraag drie van @petepel #50books: “Wat is je lievelingsplek om te lezen?” en dat sprak me aan. Ben zijn blog gaan lezen en vond al snel andere blogs (waaronder @jjvoerman) waar deze vraag beantwoord werd.
Via mijn Facebookaccount kon ik de vraag beantwoorden maar Facebook is een summier en vluchtig  medium dus eigenlijk had ik er geen voldoening van.
Vandaag kwam vraag 4 van de #50books serie én las ik weer een aantal blogs waardoor ik steeds enthousiaster werd. En de doorslag gaven alle steunende woorden van mede-twitteraars, dank allemaal!

En nu is het dus zo ver. Alle twijfels zijn er nog steeds (hoe werkt het, tijd, etc.) maar ik ga het nu echt proberen. De #50books vragen vragen om antwoorden!
Geen idee wie ze zal gaan lezen…
Ik ga mijn ontdekkingsreis beginnen en ik ben ontzettend benieuwd wat deze reis gaat brengen.

Delen is fijn: