Wat waren de afgelopen dagen prachtig! Onafgebroken een strakblauwe hemel, de hele dag zon, de terrasjes vol en allemaal blije mensen. Wat helpt het toch als je veel buiten kan zijn. Natuurlijk kan dat altijd maar het maakt toch wel verschil of het dik ingepakt in de regen of de kou is of met blote armen in de zon. En nee, voor enige structuur in mijn Nieuwe Leven helpt het niet maar het maakt het leven wel prettiger. Ondanks de onrust van ‘moet ik nu al naar buiten of blijf ik nog even binnen hangen’.
En dan helpt het als je afspraken hebt, zeker als dat leuke en vooral probleemloze afspraken zijn. Zoals met een vriendin naar Heerenveen om daar een ereader uit te zoeken voor haar partner en dat te combineren met de Boekenweek en een lunch op een zonnig terras. Wat was het fijn om daar gezellig te zitten en tijd te hebben om eindeloos in die prachtige boekwinkel rond te kijken.
En dan gisteren. Op de fiets naar een andere vriendin, langs de weg die ik altijd met de auto naar mijn
werk reed en waar tientallen ooievaars hun nesten hebben. Ik genoot er dagelijks van en was steeds weer verbaasd over de grote aantallen.
Nu fietste ik er op mijn dooie akkertje langs en kon zelfs foto’s maken! Op de terugweg koos ik voor een omweg. Alleen al het feit dat ik dat qua afstand aandurfde was al fijn. En wat was het een mooie tocht. Langs het riviertje Het Koningsdiep waar je de zon in het water zag schijnen, langs de verstilde en nog kale hei en langs een weiland vol lammetjes! Al met al zo’n 25 fietskilometers die werden onderbroken met bankjes in de zon.
Het was wonderlijk om midden in de week zonder het gevoel van te moeten opschieten want-morgen-moet-er-weer-gewerkt-worden zo maar een hele dag onderweg te zijn. Om te stoppen waar ik wilde, even bij iemand binnen te wippen die toevallig ook net tijd had, te lezen in een nieuw boek op een nieuw plekje in de zon.
Voor het eerst voelde ik de rust bezit van me nemen.
Kon ik genieten van die rust zonder aan een volgend moment te denken.
Zonder te piekeren over wat er nog allemaal moet.
Zonder me ergens druk over te maken.
Nieuw Leven?
Het gaat je lukken om je weg te vinden, zeker weten!
Misschien moet je de onrust die blijkbaar lang je gezelschap was de kans geven om uit te razen. Laat het komen en maak je er vooral niet druk om want dat geeft weer nieuwe onrust. Zie het als een soort afkicken. Het komt heus goed met je nieuwe leven, je moet alleen nog even inslingeren. Fijn dat je zo hebt genoten en dat het fietsen al zo goed gaat. Heerlijk zo’n fiets met trapondersteuning. Ik wil nooit meer zonder!
Heb je gemist! En je hebt helemaal gelijk, het is onrust van jaren! En heel langzaam gaat het beter. Fietsen is heerlijk,zelfs vandaag met windkracht 5 tegen. Leve de fiets van Paula!
Deed met echtgenoot een rondje om in Toscane. Ik zet zoiets niet op mijn blog, maar stuur vaste volgers een mail, jou adres heb ik blijkbaar niet opgeslagen. Kon en kan het niet vinden.
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.