Een nieuwe keuken, de tuinman en wat een voorrecht om te mogen stemmen!

Drukke dagen waren het want na jaren er tegen aan gehangen te hebben was het nu zo ver – een nieuw keukenblok inclusief een nieuwe afwasmachine. Het moest want het oude blok dreigde uit elkaar te vallen. De afwasmachine deed het nog prima maar was dertig jaar oud (!) en hem er eerst uithalen en vervolgens weer terugzetten leek me vragen om moeilijkheden.

Zo’n onderneming is altijd hachelijk in mijn oude kabouterhuisje. Want hoe krijg je alles fatsoenlijk eruit en naar buiten en wat tref je aan tijdens en na de sloop…
Ik zie niet voor niets zo op tegen dit soort elementaire ingrepen want tot nu toe leek er bij verbouwingen vaak een vloek op mijn huisje te rusten. Of in ieder geval een soort van beheksing.
En omdat alles oud en scheef is moet alles op maat gemaakt worden want niets is ‘standaard’ en zijn er dus ook geen ‘standaard’ oplossingen.

De timmerman had alle onderdelen al een maand geleden gemaakt en naar de schilder gebracht.
Daar zat het tegen want het goed afwerken van alle randjes kostte heel veel tijd. En toen dat bijna klaar was ging de spuitmachine en daarna de verwarming kapot zodat het allemaal maar zeer matig droogde en nog niet kon worden opgehaald.

Als eerste zou de oude afwasmachine eruit worden gehaald. Dat gaf ruimte en we konden zien hoe het met de vloer en de leidingen was. Een hele klus, monteur Piet was bijna twee uur bezig het zeer degelijke en dus loodzware apparaat eruit te krijgen!

De volgende dag kwam de timmerman en ging alles onverwacht voorspoedig. Wat daar zeker aan bijdraagt is dat timmerman Theo een enorme vakman is die heel rustig kijkt en eigenlijk voor alles altijd wel een oplossing bedenkt. En halleluja, er zat niets tegen!

Na twee dagen hard werken zat het nieuwe keukenblok er in, inclusief het kastje met vijf plankjes die aan de zijkant van het keukenkastje vastzaten en die er dus allemaal uit en er weer in moesten. Toen eindelijk alle frontjes opgehaald bij de schilder. Het kon net – ze waren droog maar moesten met zachtheid behandeld worden! En wat heerlijk om in plaats van een kastje nu uittrekladen te hebben waardoor ik niet meer op mijn kop hoef te staan om ergens bij te kunnen.

Op dag vier kwam de nieuwe afwasmachine en dat werd toch weer een hele operatie. De aan- en afvoerslangen moesten verlengd en achter het nieuwe kastje door worden gefrommeld maar ook dat lukte dankzij de mannen. Helaas, toen bleek er toch iets niet te kloppen. Het front van de afwasmachine was gebruikt als zijpaneel! Op zich niet erg want het oorspronkelijke zijpaneel kon op maat worden gemaakt maar daardoor moesten er weer kopse kantjes geschilderd worden…
Maar uiteindelijk zat alles op zijn plek en leek het of het er altijd had gezetten!

 

Een paar dagen later was het tijd voor de tuinmannen die een groot stuk van mijn kastanjeboom kwamen zagen. Die boom is eigenlijk te groot voor mijn tuin maar geeft een heerlijke schaduw dus ik wil hem niet kwijt. Iedere zoveel jaar pakken we hem grondig aan en daar was het nu weer tijd voor.
Het gaat me altijd enorm aan mijn hart en ik heb de hele winter zitten kijken wat er het beste af kon zonder het model van de boom teveel aan te tasten met toch het gewenste resultaat.

Het was prachtig lenteweer en ook deze operatie verliep voorspoedig!
Een houthok vol nieuwe houtjes en een kar vol kastanje- en hortensiatakken die ik zelf al had gesnoeid, de bladblazer door de tuin zodat alles weer schoon was en toen zelf maar even doorgepakt en alle dooie troep van de vaste planten gehaald en opgestookt. Laat de zomer maar komen!

 

Het mooie weer bleef en voor het eerst na de winter haalde ik mijn fiets weer van stal! Wat heb ik genoten – het fietsen ging prima. Ik kon echt merken dat het fietsen op de hometrainer deze winter zijn vruchten heeft afgeworpen. Wel was ik aanvankelijk toch onzeker, dat zal vast te maken hebben gehad met de val van een half jaar geleden. Maar na een paar tochtjes verdween dat gelukkig.
Wat is het toch een ongelooflijk voorrecht in zo’n prachtig stukje Nederland te wonen. Binnen vijf minuten zit ik in het bos of tussen de weilanden!

 

En wat is het een voorrecht om in Nederland te wonen.
Waar we mogen stemmen op ik geloof wel 26 verschillende partijen.
Waar we mogen stemmen zonder dat iemand voor ons bepaalt op wie.
Waar we mogen stemmen zonder dat er extra bewaking of bescherming nodig is.
Waar ik op het stembureau de burgemeester tegenkwam die een rondje langs alle stembureaus fietste, ook zonder bewaking en met wie ik een gezellig gesprek had.

Een land waar we in vrijheid en in vrede kunnen leven samen met oude en nieuwe Nederlanders.
Wat een voorrecht.
Een voorrecht om te koesteren.