Gisteren vertrok ik van het eiland om naar Tolvsbo te gaan. OImdat ik niet de snelste maar de mooiste weg neem is het ongeveer 500 km. rijden.
Tolvsbo ligt in Dalarna, de provincie die ‘het meest Zweeds’ wordt genoemd. Hier vind je alles waar Zweden om bekend staat, van de eeuwig zingende bossen tot de duizend meren en van de Dalahästen (de Zweedse houten paardjes) tot de beroemde schilder Carl Larsson en zijn vrouw Karin die haar tijd ver vooruit was.
Al die bloemen, de rode huizen, de zilveren rivieren, de blauwe lucht en de gouden zon maakten de tocht tot een onvergetelijke belevenis.
Vlak voor Tolvsbo ligt een van mijn lievelingsplekjes. Een klein dorpje dat langs de oever van een groot meer ligt met een steiger waar ik vaak in de zon zit. Naast de steiger is het gemeenschapshuis en wordt er gejeudebould. En soms krijg ik daar een kopje koffie aangeboden! Met natuurlijk altijd een tweede kopje, want zo gaat dat in Zweden. Altijd een tweede kopje.
En ernaast staat de Midsommarstang te wachten op Midzomer om opnieuw versierd te worden met verse berkentakken en bloemen.
Ook hier is het thuiskomen, echt thuiskomen!
Mijn ‘eigen’ kamer stond klaar en ik was nog niet binnen of ik kreeg al een heerlijk voorgerechtje onder mijn neus geduwd dat speciaal voor me was bewaard ‘want dat vindt Liesbeth zo lekker….’.
En vandaag?
Vandaag is het bewolkt, koud, waait het hard en valt er soms een druppel regen! Allemaal precies volgens de voorspelling.
Dus nog geen foto’s van de lupinen maar gezellig bijpraten in de keuken van het restaurant waar de dagens/de lunch wordt klaargemaakt.
En morgen?
Morgen schijnt de zon weer!
en vergeet niet dat de Kerstman in Tomteland gehuisvest is
Zo is het helemaal!