Feromonen!

Het valt nog niet mee, zo’n nieuw familielid waar je niet om hebt
gevraagd. Dat valt helemaal niet mee!
Pientje is en blijft boos. Op zich zou dat natuurlijk niet zo dramatisch hoeven zijn ware het niet dat ze eigenlijk heel bang is. Grote ogen die meer pupil zijn dan oog, oren in de nek en grommen en blazen zodra ze Pepijn vanuit een ooghoek ziet. En dat terwijl het een heel makkelijk lief katertje is dat inmiddels met een grote boog om haar heen loopt en haar volstrekt met rust laat. Wat is zo’n kitten al wijs!

Om Pientje in ieder geval ’s nachts in haar eigen slaapplek geen last te bezorgen sliep Pepijn in het tuinhuis. Op zich een prima oplossing al vond ik het niet leuk om zo’n klein poesje ’s avonds alleen achter te laten in dat grote donkere huis. Maar dat was vooral mijn gevoel, hij dook in zijn hangmatje en sliep!

Toch bekroop me het gevoel dat ik op deze manier de onmin in stand hield. Temeer omdat Pientje  ’s avonds blazend Petter uit het mandje mikte om ’s ochtends toch weer spinnend samen wakker te worden. Dus besloot ik dat het genoeg geweest was, dat we nu bijna drie weken verder waren en dat mevrouw daar nu maar eens mee op moet houden. Straks wordt het nog aangewend gedrag, dat geblaas en gegrom!

Toevallig moest ik met Pepijn naar de dierenarts voor nog een prik. Daar leefde iedereen zeer mee want ze kennen mijn poezen! En ze waren heel blij dat ik weer een kitten had na Pier.  Ook al was ik dat absoluut niet van plan geweest.
En ja, zij vonden ook dat de boosheid van Pientje wel erg lang begon te duren. Advies: Feliway!
Feliway is een spray die de feromonen van katten bevat (feromonen zijn chemische stoffen die worden vrijgemaakt door een dier en het gedrag of de psyche van een ander dier beïnvloed. Wordt meestal geroken of geproefd). Te verkrijgen bij de dierenarts, samen met het consult, de prik en de wormenpillen goed voor een rekening van ver boven de honderd euri. Maar vrede in huis is een groot goed!

Thuis direct begonnen met het luchtje (het ruikt zoetig) te sprayen op het dekentje onder de kachel en in alle mandjes in de bijkeuken (slaapverblijf).
Het was etenstijd dus mevrouw kwam binnen. Blazend.
Brokjes gegeven en voor het eerst sinds de komst van Pepijn begon ze als vanouds direct te eten.
Toen door naar binnen, naar de kachel én naar Pepijn die hevig met Petter aan het spelen was.
Ze schoot onmiddellijk onder de kachel om daar de rest van de dag en de avond haar plekje niet meer te verlaten. Zonder grommen maar dan moest dat kleine monster natuurlijk niet te dicht bij komen. dan moest ze toch even blazen…. Uiteindelijk lagen ze samen te slapen, zo’n twintig cm van elkaar.

Bedtijd en dus voor het eerst met z’n drieën in de bijkeuken. Heb het licht uit gedaan en ben zelf ook naar bed gegaan. Mezelf voorhoudend dat hij wel tegen een stootje kon en dat het allemaal wel mee zou vallen maar lekker geslapen heb ik niet.
De volgende ochtend trof ik een zeer alerte Pientje aan en een kitten dat heel voorzichtig uit de draagmand kroop die hij tot zijn veilige plek had gemaakt. Maar hij leefde in ieder geval nog en bloed had er niet gevloeid!

Nu zijn we drie dagen verder. Ik spuit ’s avonds op alle kussentjes en slaapplekken.
Of het helpt? Geen idee.

Maar grommen doet ze eigenlijk niet meer.
Blazen nog wel. Maar niet meer zo erg.
Alleen als hij héél dichtbij komt en dat laat hij wel uit zijn hoofd want hij is verstandig en lokt niets uit.
Daarvoor heeft hij Petter, zijn grote vriend!
Die speelt, rent en stoeit gelukkig met hem tot ze allebei als een blok omvallen want het gaat er soms ruig aan toe!

En vandaag?
Vandaag was Pientje buiten om rond half drie binnen te komen.
Voor het eerst liep ze zonder zich wat van Pepijn aan te trekken naar de kamer en ging op de stoel naast de kachel zitten.
Heel triomfantelijk!
Om daarna onder de kachel te verdwijnen want om de kachel gaat het in een kattenleven.
Ze blies voor de vorm nog wat richting Pepijn die vol ontzag haar kant uit keek en zijn heil bij mij zocht.
Want op mijn schoot spint hij het hardst en slaapt hij het allerlekkerst.
Dat vinden wij allebei!