Hometrainers en 3wielbikes

Het was een wonderlijk voorjaar want het bleef, net als vorig jaar, zeiknat.
De 3wielbike was onbruikbaar door het ontbreken van een ‘opstaand randje’.
Dat zou niet zo erg geweest zijn als ik keurig mijn meters op de hometrainer zou hebben gefietst.

Maar dat heb ik de hele winter niet gedaan.
Ik kon het niet meer opbrengen, werd bijna misselijk als ik dacht ‘nu moet ik naar het tuinhuis’.
Door de regen, door slechte nachten, door de troosteloosheid buiten.

Helaas had dat grote gevolgen want mijn toch al zo slechte knieën wilden nauwelijks mee buigen.
En buigen door de 90⁰ lukte al helemaal niet meer. Dus op de hometrainer want als ik wil blijven lopen dan zal ik mijn benen toch enigszins op niveau moeten blijven houden.
En als ik niet meer kan lopen is het einde verhaal want er past geen rolstoel in mijn kabouterhuisje.

Dus naar het tuinhuis en op de hometrainer. Het viel niet mee maar na de gebruikelijke zeer pijnlijke eerste 25 meter kreeg ik de trappers weer rond. Alleen schoot hij opeens in een ander programma, gek. Opnieuw ingesteld, wéér die eerst 25 m en wéér terug naar af. Besloot hem te resetten, stekker eruit,
3 minuten wachten, stekker er weer in. Niets meer. Dood.

De pest in en naar huis, naar de koffie en de kachel.
Koffie? Waarom deed de Nespresso het niet? De verlichting erboven brandde gewoon.
Toch maar even kijken in de meterkast en ja, een van de aardlekschakelaars was doorgeslagen!

Toevallig kwamen twee dagen later mijn zusje en haar vriendin, en zij wilden wel op onderzoek.
Al gauw werd het duidelijk: de hometrainer die wel weer leek te werken gaf ‘error 1’ aan. Gegoogeld wat dat inhield en al snel kwam de melding: ‘ernstige storing, moet monteur bijkomen’.

Inmiddels was ik zover dat ik écht op die fiets moest dus de importeur van Tunturi gebeld waar ik zeer vriendelijk te woord werd gestaan. Ja, error 1, dat ging maar om een heel klein goedkoop onderdeeltje maar alles moest uit elkaar! Het voorrijden kostte €150 en voor ieder kwartier kwam er €50 bij.
Voor een hometrainer van nog geen 5 jaar oud die me nooit echt was bevallen best heel veel geld.

Advies van Tuntori nadat ze hoorde hoe gecompliceerd mijn lijf was: ‘ga naar een goede zaak en ga daar proberen’. Ik moest er niet aan denken,  zo’n zaak met al die apparaten en dan proberen!
Er bleek in mijn regio maar één zaak te zijn die in aanmerking kwam, de Fitwinkel in Oosterwolde.
Kreeg het al benauwd bij de naam alleen!

Doorgepakt, gebeld, mijn problemen uitgelegd en gezegd dat ik wilde komen kijken/passen en dat ik daarbij hulp nodig had. Ook hier een uiterst vriendelijke medewerker die aangaf dat dat kon en aanraadde niet in het weekend te komen. Ik besloot dat het op dinsdagochtend vast niet druk zou zijn dus naar Oosterwolde dat ik nog kende van het dierenziekenhuis waar een Prinsje-met-een-pootje geopereerd was. Vond dit bijna net zo erg…

Makkelijk was het niet, door mijn beperkingen viel er heel veel af maar gelukkig bleef er uiteindelijk één over die zo kon worden ingesteld dat het weer zou moeten gaan lukken.
Met heel veel dank aan de zeer deskundige en prettige hulp!
En wat ook erg hielp was dat ik de enige klant in dat enorme glazen pand was…

Goede afspraken kunnen maken: hij zou gemonteerd en wel worden afgeleverd en de oude zou worden meegenomen. Dat was nog wel een dingetje want dat betekende een grote verhuizing dus de meiden opgetrommeld die graag kwamen helpen. Toen was het zo maar klaar: de oude naar buiten, hoes erover want het zou gaan stormen en stortregenen.

En zo ging het. De hometrainers waren in een mum van tijd omgeruild. Het instellen was niet eenvoudig maar leek te lukken. Aan mijn goede voornemens lag het niet, wel aan mijn billen en benen die het volkomen af lieten weten. Advies fysio: beginnen met maximaal één minuut per dag! Idioot om daarvoor naar buiten te moeten maar het moet!.

Hij staat er nu bijna twee weken en ik ‘fiets’ nu 1.30 minuut, de 1e vreselijke 25 m niet meegeteld. Het doet pijn, mijn billen zijn op het randje van kapot maar ik denk dat het nét goed gaat, het zadel staat lager wat beter bevalt en nu de tuin weer op dreef komt is het een feest om naar buiten te gaan.

Dit gaat me nooit meer gebeuren, het kán niet, een winter lang ‘niets doen’.
Dat niets doen gold helaas ook voor de 3wielbike! In november bleek (op de laatste mooie dag dat ik mijn rondje fietste) dat er een extra opstaand randje aan de voorkant van mijn voetenbakje moest komen omdat mijn voet er steeds uitschoot.

Dit kon alleen via een technisch adviseur van Medipoint, de hulpmiddelenleverancier.
Een dure adviseur voor een opstaand randje! Het duurde 3 weken voordat hij tijd had.
Hij stelde vast dat ik gelijk had en zou een speciale technicus opdracht geven een afspraak te maken.
Het bleef stil. Na 2 weken toch maar gebeld, ‘oh, nog niks gehoord? We gaan er achteraan’.

Na nog eens bellen was er dan eindelijk een afspraak met die speciale technicus. Hij kwam, mat alles op (één klein opstaand randje!!!) en zou zsm terugkomen om het te monteren.
Weken gewacht, wéér gebeld. ‘Oh, is het nog niet klaar? We zullen er achteraan’.
En opeens, zonder afspraak, stond de technicus in mijn tuinhuis iets op het voetenbakje te monteren.

Het stormde en stortregende dus er was geen sprake van proberen en hij had ook geen tijd, was zo weer weg. Maar toen ik de volgende dag eens rustig keek zag ik dat het opstaande randje zó hoog was dat de trapper niet meer rond kon draaien, het randje blokkeerde tegen de ondergrond. Razend was ik! Er waren echt mooie winterdagen en ik had zo graag zo nu en dan mijn rondje buiten gemaakt…

Enfin, ik heb ontzettend boos gebeld, naar de manager gevraagd, foto’s opgestuurd en excuses gekregen. Inmiddels is het randje verwijderd en zit er een nieuw randje op, al met al een proces van 2.5 maanden. De 3wielbike heeft een beurt gekregen en nu is het wachten op een droge dag met weinig wind. Een rustige dag waarop ik het weer durf want ik ben een beetje bang geworden door alle fietsperikelen en een lijf dat het zo af laat weten.

Maar het fluitenkruid komt op
en daar wil ik zo graag tussen door fietsen!

Dus wie weet…