Vandaag, 28 augustus 2013, is het precies 50 jaar geleden dat Martin Luther King zijn beroemde toespraak hield in Washinton bij het Lincoln Memorial. Een toespraak die de wereld zou veranderen.
Ik was toen twaalf jaar en zat naar de tv te kijken bij mijn oma die bij ons in huis woonde én een tv had. Het was nog zwart-wit televisie, hoe symbolisch kan het zijn.
Ik kan bijna niet geloven dat dit 50 jaar geleden is, het staat nog op mijn netvlies gegrift. Jarenlang kende ik het laatste deel van die toespraak helemaal uit mijn hoofd.
Wat wonderlijk om me te realiseren dat nog maar 50 jaar geleden de scheiding tussen wit en zwart zo groot was. Dat zwarte mensen niet voor in de bus mochten zitten, dat ze wel voor de kinderen van hun baas mochten zorgen maar daar nauwelijks voor betaald kregen, dat zwarte kinderen niet naar witte scholen mochten, dat zwarte mensen in getto’s woonden.
En dat de omslag kwam toen zwarte vrouwen besloten dat ze wél voor in de bus wilden zitten en dus voorin instapten met alle gevolgen vandien. Dat een dertienjarig zwart meisje via een rechtzaak afdwong dat ze naar de school van haar keuze mocht en dat dit alleen onder politiebegeleiding mogelijk was. En dit zijn nog maar twee voorbeelden. Ook daar keek ik vol ontzag naar op de tv, nauwelijks de impact van wat ik zag begrijpend. En wat was het een schok dat Marten Luther King in 1968 werd vermoord.
Wat wonderlijk dat in 1964 Nelson Mandela werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, we wisten toch al hoe het zat? Dat die gevangenisstraf moest duren tot 1990 en dat er een uiterst bloedige apartheidsstrijd moest plaatsvinden voor de apartheid officieel werd opgeheven.
Wat wonderlijk dat er nog steeds op grote schaal wordt gediscrimineerd op huidskleur, op sekse en seksuele voorkeur, op geloofs- en op politieke overtuiging, op welke taal je spreekt, op in welke auto je rijdt, op welke school je zit, op wat voor kleren je draagt, of je van zoet of van zout houdt, of …. vul zelf maar in.
Wat zijn we opgeschoten sinds die indrukwekkende redevoering in 1963?
Is de wereld veranderd zoals we toen dachten?
Ja, Amerika heeft een zwarte president maar er wordt nog steeds op grote schaal gediscrimineerd.
We zouden allemaal nog eens heel goed naar die toespraak moeten kijken en vooral luisteren. Ik deed dat net en kreeg weer kippenvel.
Luister en kijk. En lees zijn verhaal.
Als we dat allemaal doen wordt de wereld er in ieder geval niet slechter van.
