Het viel niet mee om weg te komen. Deels omdat ik het gevoel had dat er nog zoveel moest, deels omdat ik gewoon de energie niet had even door ter pakken. Maar gisteren zat ik dan eindelijk in de volgepakte auto op weg naar de ferry in Kiel. Dacht net dat het zo rustig was op de weg toen alles met een schok stilstond en twee uur stil bleef staan door een vreselijk ongeluk.
Ongelooflijk waar al die auto’s dan opeens vandaan komen. Ik was ruim op tijd maar begon hem toch te knijpen, ook omdat ik nu in de spits door de Elbetunnel moest. Maar het kwam goed.
Het blijft bijzonder dat je op zo’n ferry gewoon wifi hebt. Weliswaar met vallen en opstaan en afhankelijk van het aantal gebruikers maar toch.
Midden op zee in een hut die omgeven is door een stalen kooi ‘gewoon’ twitteren!
En vanmorgen reed ik in de stralende zon van de ferry af op weg naar Tjörn! Het eiland aan de Westkust, zo’n 40 km boven Göteborg en waar mijn vrienden Gerda en Mats wonen.Ik ken er inmiddels ieder weggetje en ieder strandje.
Weet waar ik in de zon en uit de wind kan zitten, waar ik koffie kan drinken of kan eten en waar ik het beste boodschappen kan doen.
Het voelt als thuiskomen.
Het ís thuiskomen.
En als je dan ook nog wordt verwelkomt met koffie en warme wafels met eigengemaakte jam dan is het helemaal volmaakt!
Hoei! Zwemmen in zee. 🙂
Slaap heel lekker deze eerste nacht in je zomerthuis. En op naar vele avonturen en rust.
Arghhht… Ik heb meelij met je… Maar misschien is ’t wel heel lekker ná de sauna… 😉