Helse Harry

Vandaag was het zo ver, er moest gebakken worden. Kladkaka, Zweedse chocoladetaart die van binnen nog zacht is. En om het nog gecompliceerder te maken, ik heb twee totaal verschillende recepten met hele verschillende ingrediënten. Zet in op het oudste recept.

Het eerste probleem wat zich voordoet is hoe ik de beslagkloppers in het binnenste van Harry moet bevestigen. Dus weer die idiote gebruiksaanwijzing die bestaat uit één heel groot stuk krantenpapier (kwetsbaar dus, zeker voor vette en natte vingers) erbij. Na wat studeren wordt het duidelijk. Ook hiervoor blijkt de driver (die er dus niet bij zat) het essentiële onderdeel. Na tevergeefs op de on-knop te hebben gedrukt wordt ook duidelijk dat Harry alleen aan de gang gaat als er ook een deksel op de kom zit. Een deksel die kontakt maakt met de driver en die een vultorentje heeft waar de ingrediënten door moeten toegevoegd. Zo’n deksel is er. En ja,Harry begint te zingen en draait een slag in de rondte!

Dat toevoegen valt nog niet mee. Het gat is niet zo groot en wriemel daar dan maar eens zonder knoeien 200 gram bloem, 2 eieren en vier grote lepels cacao doorheen. Maar ook dat went snel.
De boter even in de magnetron om te smelten, 2 minuten? Dat blijkt meer dan genoeg want als ik de plastic beker uit de magnetron haal zie ik het plastic langzaam in elkaar krimpen worden. Eén minuut had ook vast gekund…

Maar toch, het gaat allemaal razend snel en makkelijk, die aanloopperikelen buiten beschouwing gelaten. Zo makkelijk dat ik helemaal vergeten ben een foto te maken van Harry-in-zijn-element! Dat is nu even niet te herstellen dus een andere ervaring: Harry-in-de-vaatwasser.

En de Kladkaka, die lijkt gelukt. Eigenlijk heeft hij iets te lang in de oven gestaan om nog écht zacht van binnen te zijn maar daar kan Harry niets aan doen.
Langzaam maar zeker beginnen we een beetje aan elkaar te wennen.
Op naar het volgende recept!