Gisteren begon de dag zonnig dus buiten ontbijten in de korte broek.
Het weerbericht voorspelde zo nu en dan een paar drupjes regen en dat bleek te kloppen dus besloot ik deze kans waar te nemen en naar de expositie van de Zweedse kunstenaar Lars Lerin in het Nordiska Aquarell Museet te gaan. Het is een prachtig museum dat op de rotsen aan zee ligt en waar je bovendien uitstekend kunt eten. Dat deden we eerst, ik kreeg een lunch aangeboden als verjaarscadeau!
Na de lunch begon ik met de film over de kunstenaar Lars Lerin.
Het is ongelooflijk intrigerend hoe hij werkt. Hij beheerst de techniek als geen ander, maakt enorme werken, spoelt zijn uit verschillende grote vellen bestaande aquarellen gewoon af of zet de plantenspuit er op om dan feilloos het beoogde resultaat te krijgen. Zijn jeugd bracht hij door aan de kust in Fjällbacka, zo’n 80 km hier vandaan. Hij schildert de zee en de rotsen, papagaaiduikers en meeuwen. Maar ook de prachtigste berkenbomen en, heel onverwacht, enorme huizen waarachter de ramen van alles te zien is! En boekenkasten vol boeken, meters lang.
Het is ongelooflijk hoe hij werkt, hoe gedetailleerd het is, hoe prachtig de kleuren zijn. Het zijn schilderijen die je vaak zou moeten zien om ze echt te kunnen zien.
Er zijn veel films van hem te vinden maar die zijn allemaal in het Zweeds. Hier een korte impressie zonder tekst.
Vandaag begonde dag precies hetzelfde als gisteren met ontbijten in de zon. Dat duurde helaas maar even want er kwam een heel nat koufrontje over. Jammer want het is vandaag de Zweedse Nationale Feestdag met allerlei activiteiten die natuurlijk vooral buiten zijn.
Ik was op Sundsby, een van mijn lievelingsplekjes voor koffie en zelfgebakken chocoladetaart, en ik zag de buien aankomen – pikzwart en met harde windvlagen.
Dus nu ben ik weer thuis, zit heerlijk binnen met mijn boek en wacht op de dag van morgen.
Met heel veel zon!
