Maar wel makkelijker!
Vandaag was er van alles. Mijn onvolprezen Poetsparel raasde door het huis, ik fietste mijn 8 km op de HT, moest naar de fysiotherapeut en vanmiddag kwam onverwacht een vriendin op de koffie.
Tussen de bedrijven door zag ik de blauwe envelop liggen.
Ik vond het heel raar dat ik opeens weer een brief met de post kreeg want ik doe mijn aangifte al jaren digitaal. Misschien uit sentiment omdat die blauwe envelop voor de laatste keer verstuurd wordt?
Meestal hik ik eindeloos aan tegen het doen van die aangifte. Dat werd de laatste jaren wel minder want het werd allemaal steeds makkelijker. Maar toch blijft het voor iemand die niets met cijfers heeft een heel gedoe.
Vanmiddag zag ik dus die envelop liggen en googelde ik even op de site van de belastingdienst met het idee dat ik dan vast even kon wennen.
Had inhoudelijk nog nergens naar gekeken laat staan opgezocht. Gewoon even kijken wat er allemaal nodig was, dat was mijn bedoeling.
En nog geen tien minuten later was ik er al doorheen! Alles was ingevuld – echt alles.
Ik hoefde alleen hier en daar ja of nee aan te vinken, meer was het niet.
Dus binnen tien minuten klikte ik op verzenden.
Klaar!
Het voelt bijna onbegrijpelijk.
Onbegrijpelijk dat ‘ze’ bij de belasting blijkbaar alles van me weten. Echt alles.
En vind ik dat erg? Daar weet ik het antwoord niet zo goed op.
Het voelt wel een beetje ongemakkelijk, dat Big Brother is watching gevoel.
Dat Big Brother gevoel krijg ik steeds vaker. Zo stond er vanmorgen opeens een plaatje op mijn mobiel waar ik helemaal niet om had gevraagd maar wat ik er ook niet meer afkrijg. Het hoort bij de ‘weer’app die ik gebruik. Het is een vrolijke animatie van een bewegende blauwe golf met een bootje en een vuurtoren. Een plaatje dat bij me past.
Zouden ze dat ook weten of zou dat toeval zijn? Ik heb geen idee…
Ik twitter, ik heb een Facebookaccount en een website, ik mail met een mobiel en een laptop, ik blog, koop in digitale winkels en betaal met digitaal geld. Natuurlijk ben ik voorzichtig, doe geen gekke dingen en heb een degelijke bescherming. Maar toch laat ik overal sporen achter en ben ik makkelijk te traceren want zo is dat nu eenmaal in de digitale wereld.
Maar wat is het heerlijk om geen tafel vol met stapels papieren meer te hebben.
Met overzichten die toch niet helemaal blijken te kloppen.
En met dat ene papier dat ik echt nodig heb en toch weer niet kan vinden.
Wat is het heerlijk dat om geen cijfers meer te hebben die ik keer op keer moest optellen om keer op keer wéér een andere uitkomst te krijgen, zelfs met de rekenmachine.
En wat is het heerlijk om binnen tien minuten alles klaar te hebben zonder ook maar een zweempje stress.
Nee, leuker kunnen ze het niet maken maar wel makkelijker.
Wat ben ik heel blij met deze digitale wereld.
En die negatieve kanten die zijn er.
Het is niet anders.
Eigenlijk moet je dan ook weer alles afdrukken wat digitaal op internet staat. Ik had jarenlang een account bij een verzekeraar tot op een gegeven moment ik niet meer kon inloggen. Mijn account was blijkbaar gewist. Alles weg. Historie weg. Op dat moment baal ik wel erg van de digitale wereld waar je in een seconde weer verdwenen kunt zijn. Maar de aangifte was inderdaad al goed ingevuld.
volledige overgave, zolang het goed gaat is het prime, maar ;oh wee ……..
ik blijf maar controleren