Het waren bijzondere dagen want ik had logees!
Nederlanders die ik een paar jaar geleden hier in Zweden leerde kennen en bij wie ik in mei logeerde.
Ontzettend leuk om ze nu hier in mijn mooie appartement te mogen ontvangen.
Bovendien kwam het zo uit dat J ook nog jarig was dus het was in alle opzichten feest.
Gastvrouw Gerda nodigde ons uit om pizza te komen eten.
Pizza van zelfgemaakt deeg dat 24 uur van te voren gemaakt moet om rustig te kunnen rijzen en die gebakken werd in de nieuwe houtgestookte oven.
Een heel avontuur want bij de pizzeria ziet het er zo makkelijk uit, dat gegoochel met een beetje deeg dat zich moeiteloos tot een prachtige ronde pizzabodem laat omtoveren. In de praktijk bleek dat nog helemaal niet zo eenvoudig te zijn!
Maar uiteindelijk kregen we de slag te pakken, al bleek ook het stoken nog een hele kunst.
De oven had al de hele dag gebrand om op temperatuur te komen. Het vuur werd op het laatste moment opzij geschoven zodat de pizza’s in het midden op de hete plaat konden liggen en binnen een paar minuten klaar waren, met dank aan Gerda en Mats!
Wat hebben we de afgelopen dagen veel gedaan!
Een verjaardag gevierd met cadeautjes, taart gegeten op Sundsby, mijn lievelingsplekjes bezocht, heerlijk gegeten, veel gepraat en de meest wisselende weersomstandigheden die je je maar kon bedenken meegemaakt.
We waren op Pilane en omdat het voor mij niet meer mogelijk is daar te wandelen (veel te ongelijk en teveel heuvels) werd ik als een koningin in mijn eigen stoeltje geïnstalleerd.
In de zon met Anna prachtig afstekend tegen de blauwe lucht.
Net als een paar dagen geleden was het er doodstil en toch was de sfeer nu heel anders. Toen was het zwaar bewolkt en was er de zo kenmerkende mystieke sfeer, nu was het vrolijk en zonnig – allebei mooi!
Na de verjaardagstaart moesten we natuurlijk ook even naar Berga waar we aan de overkant boven de vaste wal een indrukwekkende bui zagen aankomen. Het was prachtig om te zien en we zaten net goed en wel in de auto toen de stortbui ons bereikte. Er bleek in een uurtje ruim75 mm water te zijn gevallen!
De laatste dag dat J&A er waren wilden we graag naar de rotstekeningen in Tanumshede. Ik ben er acht of negen jaar geleden geweest maar toen regende het en nu was het schitterend weer. En wat een luxe dat ik niet zelf hoefde te rijden en dus veel meer zag onderweg!
Het was een prachtige tocht en na het buitengewoon leuke museum en de fika (koffie met iets erbij) reden we naar de eerste tekeningen die verspreid liggen in een vrij groot gebied.
Ze vallen onder het Unesco’s Erfgoed en wat is het dan bijzonder dat de Zweden besloten hebben de tekeningen ‘gewoon’ met rode verf over te schilderen waardoor ze veel beter te zien zijn – een buitengewoon pragmatische oplossing die mij wel aanspreekt maar die niet door iedereen wordt gedeeld…
Maar de prullenmand was wél in stijl!
Na Tanumshede namen we de kustweg met de bekende havenplaatsjes zoals Grebbestad, Fjällbacka (waar de boeken van Camilla Läckberg zich afspelen en waar Ingrid Bergman is geboren) en Hamburgersund waar we heerlijk in de zon buiten op een terras hebben zitten eten.
Het was echt een prachtige dag en we hebben alle drie genoten.
Vanmorgen vertrokken mijn gasten die nu weer thuis zijn in Dalarna en ik begin al voorzichtig op te ruimen en te pakken.
Maar de zon scheen dus mijn stille strandje trok!
En wat was het er mooi want terwijl ik in mijn korte broek in het zonnetje zat trokken de onweersbuien om me heen.
En morgen?
Morgen rij ik aan het eind van de middag naar de ferry in Göteborg.
En overmorgen ben ik weer thuis.
Bij mijn P’s, mijn houtkacheltje en mijn tuin!
Maar eerst nog even afscheid nemen van Berga….
Leuk dat filmpje. Alleen draait ie nu sneller dan de werkelijkheid? Dat water gaat wel heel erg te keer.
Wel schitterend dat licht en in de verte de bergtoppen. En voor overmorgen alvast goeie reis.
Mooi hé, mijn Berga!
En het is niet te snel – het was een hele stille middag en als er dan een snel varend schip langs komt veroorzaakt dat deze golven. Ze breken op de rotsen en stromen steeds sneller heen en weer. Een van de redenen waarom ik zo van dit strandje hou. Soms komen de golven pas als het schip allang verdwenen.