Gisteren vertrok ik uit Tolvsbo in Dalarna om weer naar Tjörn aan de Westkust te gaan voor mijn laatste week in Zweden. Het was regenachtig en nevelig dus de lupinen en het fluitenkruid hijngen vol zware druppels naar beneden. Het voelt ook altijd een beetje verdrietig om weg te gaan. Tolvsbo heeft een hele aparte plek in mijn leven en mijn hart!
Al vrij snel hield het op met regenen en bleven de nevels over. Zweden was opeens weer het land van de mythen, de magie, de trollen en de elven. Ik zag ze tussen de bomen dansen en met hun bootjes over het meer glijden!
Het was een prachtige verstilde tocht tussen de grote meren en rivieren door.
Ik ben iedere keer weer onder de indruk van de enorme rivieren die hier ‘älven’ heten.
Zo breed en zo lang, tussen de rotsen door of juist meanderend tussen de rietvelden. Met viskwekerijen er in of rokerijen er naast. Soms heel diep met hele stijle oevers en soms vriendelijke toegankelijke oevers met zwemplekken.
Halverwege de rit ligt Sjötorp. Een piepklein dorpje aan het Götakanaal. Het kanaal Stockholm met Göteborg en dus de Oostzee met het Kattegat verbindt en dat dus dwars door Zweden loopt.
Het is geopend in 1932.
Het heeft 67 sluizen met een enorm waterverval. In Sjötorp zijn drie sluistrappen die ieder zo’n drie meter verval hebben en met een enorm geweld vol of leeglopen.
De speciale rivierschepen zijn precies zo groot dat ze op de centimeter in een sluis passen.Op de stoomboot “Diana” speelt zich het beroemde boek “De vrouw in het Götakanaal” van Sjöwall & Wahlöö af. Het verscheen in 1965 en het was een van de eerste Zweedse detectives die ik verslond.
Toen al!
Sjötorp is mijn vaste stop. Je kunt er heerlijke broodjes gerookte vis krijgen, er is een leuk winkeltje met hemslöjt (‘huisvlijt’) en er is een prima toiletgelegenheid. Ook niet onbelangrijk op een lange rit.
Hoe meer ik richting de Westkust kwam hoe lichter het werd en eenmaal op het eiland was het weer als vanouds: zon! En dat terwijl mijn gastheer Mats heel graag regen wil voor zijn aardbeien…
Gasten en gastheren hebben soms tegengestelde belangen….
Gelukkig kan hij zelf beregenen uit zijn eigen bron en dat is nodig wanr de aardbeien zijn bijna rijp.
Ook dat ga ik hier voor het eerst meemaken, de aarbeienoogst. En behalve dat oogsten betekent het ook heel veel jam maken!
Oh heerlijk. Ik kan helemaal indenken dat je trollen en elfjes ziet tussen de overweldigende natuur hier! Geniet van je laatste week.
Prachtig sfeervolle foto’ s met de nevels tussen de bomen. Dit is genieten.
Ja, het is echt genieten. Zon of regen, mist of storm – iedere dag weer prachtig!