Nieuwe regelmaat?

In de afgelopen dagen begon zich spontaan een nieuw ritme af te tekenen.
De dag begon voor mijn doen op tijd, zo rond negen uur. Het bijzondere daaraan is dat ik uit mezelf rond die tijd wakker word. Iets watde afgelopen veertig jaar zelden gebeurde!
Dus mijn bed uit en direct in mijn badjas naar buiten. Kussens op de bank, kopje koffie en mijn MP’s schrijven. Het is heerlijk om dat in mijn meestal doodstille tuin te kunnen doen en het voelt als een heel goed begin van de dag.

Dan het tweede kopje koffie met de krant, een boek of een tijdschrift.
Wat bijzonder om de tijd te hebben.
Om rustig voor me uit te kunnen staren en een rondje door de tuin te kunnen doen.
Geen haast maar rust en aandacht.

Zo rond een uur of elf is het tijd voor mijn ontlunch die bestaat uit een grote kom muesli met heel veel zaadjes, fruit en Zweedse rauwe aardbeiensylt met dank aan Gerda!

En dan moet er wat gebeuren. Fietsen, boodschappen, een klusje, een afspraak – het maakt niet uit want ik heb tijd!
Vooral het fietsen is fijn. Ik ontdek allerlei nieuwe weggetjes en geniet van wat er te zien is, zoals een weiland waar nog echt en met de hand wordt gehooid!

Eenmaal weer thuis is het hoog tijd voor een dutje. Wat is het heerlijk dat ik weer kan slapen. Net als vroeger gewoon overdag kan slapen. Als een blok. Bewusteloos. Om herboren wakker te worden na een uur en dan eigenlijk weer opnieuw aan de dag te kunnen beginnen.

Vandaag leek dat ritme aanvankelijk verstoord te worden door de regen. Want in de regen ga je niet buiten zitten.

Maar….ik heb een regenscherm! Dus zodra de eerste druppels vielen ging het scherm omlaag en zat ik gewoon met mijn koffie aan de MP’s!
Wat was het goed om buiten te zitten waar de warme grond de regendruppels koesterde en waar je de regen hoorde tikken op de blaadjes en de bomen.
Langzaam zakte de temperatuur en toen het tijd werd voor mijn slaapje heb ik dat binnen gedaan.

En nu is het weer tijd voor koffie en een nieuw boek.
Mijn Nieuwe  Leven is zo gek nog niet.
Wat een leven!