Het is al bijna weer zo ver, Zweden roept!
Maar wat moet er nog veel gebeuren en wat is het ongelooflijk lekker weer!
De tuin barst uit zijn voegen. Het voorjaar duurde precies drie dagen toen de zomer toesloeg en het prachtige zachte voorjaarsgroen is al bijna vervangen door het ‘gewone’ groen want groeien wilde het wel na de intense kou en de nattigheid.
Na een half jaar lang een regelmatig blankstaande tuin gehad te hebben werd ik gisteren wakker van een graafmachine. En ja hoor, daar kwam de beloofde sloot! Een meter achter mijn tuin en over de volle lengte van het terrein.
De aarde uit het gat werd keurig verspreid. Nu maar hopen dat ook die belofte wordt gehouden en er snel iets wordt ingezaaid. Want met deze wind wordt alles en iedereen gezandstraald en komen de poesjes helemaal grijs thuis.
De poesjes genoten intens van de tuin en de zon.
Pepijn komt iedere avond met een muis thuis en hij zit met een klepperend bekje naar de vogels te kijken die overvliegen. Opeens moest en zou hij er achteraan en zat hij binnen een seconde op de nok van het dak!
Gevolgd door vijf of zes kraaien die naar hem uitvielen. Wel een beetje onder de indruk zat hij om zich heen te kijken om zich vervolgens af te vragen hoe hij weer naar beneden moest. Wat uiteindelijk half rennend en half vallend lukte.
De afgelopen dagen stonden in het teken van de tuin en van de boodschappen.
Heel veel tuin en heel veel boodschappen…
Want Zweden roept en overmorgen stap ik in de auto.
In de tuin werd er gemaaid, plantjes gepoot, gewied, gesnoeid, gewied, opgeruimd, buxessen gesnoeid, de vijver bijgevuld, de potten met zaaisels bewaterd, weer gewied, alle vaste planten afgeknipt en nog honderdduizend andere dingen gedaan die ik al weer ben vergeten. En wat een opluchting dat het lopen weer beter gaat met veel dank aan Judy-met-de-naaldjes.
Daar tussen door genoot ik uitbundig want wat is alles prachtig! De blauwe regen die overdadig bloeit en geurt als een gek, de kastanje vol met witte kaarsjes, de rode meidoorns, het witte lieve-vrouwen-bedstro, de akeleien in allerlei kleuren – hoe stom kun je zijn om weg te gaan!
En dan de boodschappen.
Het is inmiddels traditie dat mijn Zweedse vrienden een lijstje sturen van dingen die in Zweden niet te krijgen zijn. De meeste dingen komen iedere keer terug zoals o.a. de potten sandwichspread (20), pure chocopasta (10), atjar (7), nasikruiden (10), satésaus (5) maar ook drie paar snelbinders!
En altijd staan er pottertjes op. Die kleine zwarte blikjes met die piepkleine scherpe dropjes. Dus naar de Etos waar me werd verteld dat ze uit het assortiment waren. En bij het Kruidvat wisten ze niet eens wat pottertjes waren…
Thuis op internet gekeken en tot mijn stomme verbazing gezien dat het oude familiebedrijfje dat als enige deze dropjes maakte geen onderdelen meer kon krijgen voor de ‘pottertjes-machine’. Ze sterven dus uit!
Gelukkig hebben we hier in het dorp naast de prijsvechters ook een ‘echte’ drogist en toen ik die belde en naar pottertjes vroeg bleek het geen enkel probleem. Maar dat wordt het nu wel want ik heb het grootste deel van zijn voorraad opgekocht!
Bij het naar Zweden gaan hoort ook het wegbrengen van de poesjes. Ze logeren al jaren bij vrienden die zelf altijd Burmezen hebben gehad en beter kunnen ze het niet krijgen. Zelfs mijn autistische Pientje is er helemaal thuis en ik laat ze met een zeer gerust hart achter.
Ook nu weer – ze kwamen uit de reismand of ze er niet weggeweest waren.
Groot was dan ook de schrik toen ze vertelden dat dit de laatste logeerpartij is! Het wordt ze te veel en daar heb ik alle begrip voor. Maar ik zat in tranen in de auto naar huis want hoe moet dat voortaan?
En nu zit ik aan de tuintafel dit blogje te schrijven in een tuin-zonder-poezen. Erg makkelijk bij het pakken en inladen want ik kan alle deuren open laten staan maar oh wat is het ongezellig!
Er is weinig tijd om te piekeren want het lijstje moet worden afgewerkt.
Gelukkig staan er al heel veel doorgestreepte karweitjes!
Morgen nog naar de kapper en naar de bakker voor krentenbollen (ja, ook voor Zweden!) en dan de auto pakken.
Benieuwd of alles er in kan want er gaan ook vier kamerlindes mee…
Het wordt kouder, het gaat steeds harder waaien en het weer gaat omslaan.
Ook in Zweden?
Ik geloof het wel.
Dus maar veel fleecetruien en donsjacken mee.
En mijn zwemspullen want in Zweden roept altijd de zee!
veel plezier!
Hele goeie reis. En wie weet wat het weer gaat doen. Blijft spannend.
Ik wens je een heerlijke vakantie.. de voorpret en zoektocht is weer memorabel. De poesjes zijn nu in vertrouwde handen en daar komt voor een volgende keer wel een oplossing voor #houjeveilig
Die dropjes, ik zag ze pas nog liggen en dacht.. “tjee dat dat nog bestaat” maar waar was dat nou? tuincentrum?
Iig heb jij het er druk mee en lees ik met plezier je belevenissen. Bon Voyage!
Goede reis en veel plezier. Zweden is ook ons reisdoel deze zomer. Dank voor je boodschappenlijstje, extra nasikruiden en satésaus mee dus.
En voor die poezen komt vast een oplossing.
Wat leuk, waar gaan jullie ongeveer heen en hoe lang?
Die satésaus etc. is niet voor mij hoor, maar voor mijn vrienden daar. G woont al 45 jaar in Zweden met haar Zweedse man maar ze vindt het toch leuk zo nu en dan nasi te maken. En dat kennen ze in Zweden niet echt.
Verder neem ik vooral heel mee mee terug vanuit Zweden….
Liesbeth, ik heb wel begrepen dat de boodschappen voor je vrienden zijn bedoeld. Wij hebben het plan om vanaf Goteborg langzaam richting Stockholm te reizen en dan afzakken om via Denemarken terug te reizen. Caravan en fietsen mee. Meneer F. mag als alternatief wel graag eens nasi eten dus vandaar dat die tip hier in goede aarde valt.
Wij hopen natuur en steden een beetje af te wisselen.
In 6 weken uit en thuis. Volgende week starten met de nachtboot vanuit Kiel. Wat denk je zouden wij net zo verslingerd raken? Voor ons is dit de eerste keer.
Het is gelukt veel plezier
Een hele fijne tijd Liesbeth!