Weer is het vrijdag. Mijn dag dat ik niet werk en het signaal dat het weekend eraan komt. En net als bij mijn laatste vakantiedag realiseer ik me opeens dat die toch altijd bijzondere vrijdag over drie weken een heel gewone dag zal worden. Dat geldt ook voor het weekend. Een weekend is immers de afsluiting van de oude en het begin van een nieuwe werkweek. Zo heeft dat voor mij in ieder geval altijd gevoeld. Dus geen werkweek, geen weekend. Dat is vast even wennen. Zoals alles anders zal zijn en zal moeten wennen.
Maar vandaag is het nog een gewone vrijdag na een gewone week. Wel jammer dat ze vanochtend om half acht al met een zware machine begonnen de nieuwe steentjes in ons weggetje met donderend geraas aan te stampen. Ruim een half uur later was dat klaar. Persoonlijk vraag ik me dan af of dat niet op een wat later tijdstip zou hebben gekund. De wegen van de wegenbouwers zijn echter ondoorgrondelijk.
Vrijdag is, tenminste tot nu toe, ook klussendag. Vandaag stond een nieuwe poging om het signaal voor de tv in het tuinhuis te krijgen op mijn programma. Op advies van mijn buurman heb ik een versterker gekocht die via de elektriciteitsnet het signaal door zou geven. Mijn buurman is zeer ter zakenkundig én heeft het zelf ook, dus ik had er vertrouwen in.
Apparaatjes gekocht (ernstig in de aanbieding en bijna voor niets dus ik kon me er geen buil aan vallen) en vandaag aan de slag. Bij het uit de doos halen kreeg ik een déjà vu gevoel. Ze leken spreken op de (veel duurdere) stekkers die ik aanschafte om internet in het tuinhuis te realiseren en die ik na twee weken helpdesk, een hoge telefoonrekening en veel gezeur boos heb teruggestuurd.
Bij het aansluiten op de router werd de twijfel nog groter. Het tv signaal loopt toch helemaal niet via de router? En in het tuinhuis werd het helemaal duidelijk, de nieuwe tv bleek geen aansluitingsmogelijkheid te hebben voor dit kabeltje.
De computer daar echter wel. Maar van de zomer werkte dat op geen enkele manier. Toch nog even proberen voor de zekerheid. En tot mijn stomme verbazing had ik een paar minuten later een uitstekende internetverbinding! Terwijl ik de moed al had opgegeven dat het me ooit zou gaan lukken.
Waarom gaan de dingen bij mij toch altijd met een omweg?
