De reis naar het Siljanmeer begon traag.
Vanaf het begin de tweebaansweg naar Karlstad zat ik ruim 50 km lang achter een ‘bred last’ – een vrachtauto met een enorme brede lading.
Niet handig op die drukke smalle weg dus politiebegeleiding en drie auto’s van de verkeersdienst die bij alle kruisingen, vernauwingen, dorpjes etc. het tegemoetkomende verkeer stilzetten zodat de bred last er door kon.
Het duurde eindeloos maar wat had ik bewondering voor de chauffeur!
Toen Karlstad achter de rug was waren daar weer de eindeloze stille wegen.
Wegen met bergen en dalen en overal bloeiende bosanemoontjes. En met nog kale berken!
Het werd warm, zelfs een beetje benauwd maar nergens last van met een airco, een verademing.
Rond zes uur reed ik het erf van Johannagarden in Siljansnäs op – wat een schitterende B&B!
Ik heb een heel eigen huis met een gigantische woonkamer met vier(!) banken, houtkachel, grote eettafel, keuken, badkamer, slaapkamer, sauna en terras en Nederlandse eigenaren die hier inmiddels negen jaar wonen en helemaal zijn geïntegreerd.
Op de slaapkamer stonden verse bloemetjes, op de koude avonden brandde mijn zo geliefde houtkachel en vanmorgen kreeg ik eitjes van de eigen kippen, hoe gastvrij kun je het hebben?
Het waren prachtige dagen!
Ondanks dat het aanvankelijk koud was kwam toch de zon zo nu en dan door en genoot ik op een strandje. En ik ging naar Nüsnäs waar hét symbool van Zweden wordt gemaakt: het Zweedse paardje en ik keek bij beide winkels/werkplaatsen.
Het is mooi on te zien hoe ambachtelijk het allemaal nog gaat al is het een enorme toeristische trekpleister geworden. Toen ik er was waren er net twee bussen met Engelsen en het ‘lovely’ was niet van de lucht.
Ook was ik in het museum van de grote Zweedse kunstenaar Anders Zorn.
Dat was al lang een wens van me want mijn bijzondere moeder heette ook Zorn en ook zij schilderde. En de Zorn’s hebben in het verre verleden dezelfde oorsprong.
Ik was erg onder de indruk van zijn werk.
Hij is, net als mijn moeder, begonnen met aquarelleren en omdat die techniek zich moeilijk laat corrigeren moet je voordat je begint al weten wat je wilt. Toen hij later met olieverf begon werkte hij op dezelfde manier: hij wist precies wat hij wilde en iedere streek was raak.
Op mijn tocht rond het Siljanmeer heb ik veel gezien. Ik was hoog boven het meer bij een fabod of wel een ‘zomerboerderij’. Het zag er nog net zo uit als vroeger – heel veel schuren, blokhutten, werktuigen, gereedschap, een kelder en uitzicht op het meer.
Overal groeiden de witte bosanemoontjes, alles was ermee bedekt.
Op al mijn tochten viel me op hoeveel hout er overal ligt.
Hout voor de komende winter, al of niet al gekloofd, hout voor de industrie, houtstapels langs de weg, houtzagerijen – logisch natuurlijk met die enorme bossen hier, de bosbouw is een belangrijke industrie.
Door het koude voorjaar loopt de natuur hier ontzettend achter. Een paar nachten geleden was het de koudste nacht van de afgelopen vijftien jaar, op de berg hier vlakbij ligt nog sneeuw, onderweg hier naartoe zag ik hier en daar sneeuw en de berken en fruitbomen zijn nog grotendeels kaal. Maar toen het gisteren warmer werd en vandaag de zon begon te schijnen werd alles groen! Je zag eerst een groen waas komen en opeens waren er blaadjes aan de berken – wonderschoon tegen de blauwe lucht!
Vandaag was het al weer mijn laatste dag hier, ik heb het heerlijk gehad. Veel gezien en veel gedaan. Toen ik hier tien jaar geleden ook was (maar twee dagen en alles was nog heel onwennig) belandde ik op zondagmiddag in de beroemde en zeer oude gästgiveri Åkerblad (uit 1537) in het dorpje Tallberg. Het was een onvergetelijke ervaring want er was een enorm smörgåsbord/buffet. Ik bleef steken bij alle vissoorten en hoorde pas bij het afrekenen dat ik de ’toetjeskamer’ had gemist…
Ik ben dan ook altijd van plan geweest daar nog een keer heen te gaan, al realiseerde ik me wel dat het natuurlijk veranderd zou kunnen zijn.
En dat was het.
Het enorme buffet was nu aanzienlijk kleiner en de toetjeskamer was verdwenen. Desondanks heb ik heerlijk gegeten en was de sfeer nog hetzelfde en de gastvrijheid ook!
En morgen?
Morgen zak ik een stukje af en mag ik een paar dagen bij J&A logeren!
Wat een prachtige weergave van alles! Erg mooie foto’s en we vinden dat je interieurfoto’s goed gelukt zijn 😉 zeker met het oog op hoe moeilijk dat is, met licht van alle kanten. Dank voor je lovende woorden en voor je verblijf bij ons, Liesbeth! Een mooie voortzetting van je vakantie wensen we je, Franklin en Josien
Dank Franklin en Josien!
En ik heb genoten bij jullie aan het Siljanmeer.
De lovelys waren niet van de lucht. Hahahahaha, zo’n zin roept gelijk een hele wereld op, erg leuk.
Leuk ook dat je vol bewondering voor een chauffeur van een enorme vrachtwagen kunt zijn. Zo worden er elke dagen ontelbare kunststukjes uitgehaald. Het is de kunst ze te herkennen en van te genieten.