Stapje voor stapje

Deze hele week staat al in het teken van mijn vakantie. Mijn vakantie naar Zweden, mijn andere land. En ik snap niet hoe ik dat deed toen ik nog werkte want is er zoveel te doen voor ik weg kan. Wat me het meeste op mijn nek zit is de tuin. Die zit me al maanden op mijn nek want het lukt me niet daar voldoende aan te doen. Door de pijn in mijn rug? Door het uit-balans zijn? Doordat ik me er niet toe kan zetten? Door alles bij elkaar?

Maar opeens begreep ik een paar dagen geleden wat er steeds weer gebeurt.
Als ik me voorneem in de tuin te gaan werken heb ik eigenlijk automatisch het beeld dat dat de hele dag moet en dat het dan ook af moet. Weer typisch een gevalletje van ‘moeten’. Tot nu toe was dat natuurlijk ook zo want alles moest nu eenmaal tussen de drukke werkweek door gebeuren. Dat ‘moet’ gevoel was zó overheersend dat het me verlamde en ik nergens meer toe kwam. En opeens viel het kwartje en realiseerde ik me dat het niet allemaal in één dag hoeft te gebeuren!
Dat het niet in één dag af hoeft.
Dat het heerlijk is om een uurtje bezig te zijn en dan te gaan fietsen.
Of koffie te gaan drinken.
Of een boek te gaan lezen.
Dat ik de baas ben over mijn eigen tijd!

Dat was wel even schrikken. Hoezo alles afknippen, het staat vol in de knop of het begint al te bloeien! De floxen, de wederikken, alle verschillende soorten ooievaarsbekken, geitenbaard, gulden roede, vrouwenmantel – teveel om op te noemen.
En daar ben ik nu dus mee bezig. De schaar gaat er in!
Een experiment want ik hoop natuurlijk dat alles straks steviger terug komt en weer gaat bloeien!
Het kost me ontzettend veel moeite om die bijna bloeiende planten te halveren maar het lukt. Steeds een uurtje knippen en dan weer even stoppen om het behapbaar te houden.

Nog twee dagen die bestaan uit knippen, wassen, opruimen, poezen naar hun logeeradres brengen, de auto leeg en weer vol maken, boodschappen doen, lijstjes afvinken, nieuwe boeken op de ereader zetten en dan is het eindelijk zo ver.
Zweden, mijn andere land.
Zweden, waar altijd alles op zijn plek valt.
Zweden vol strandjes, zee, bosanemoontjes en bermen vol lupinen.
Zweden, waar ik niets hoef maar alles mag.
Zweden, ik kom er aan!