De opdracht van dag 2 luidde ‘spikkels’.
Nog wel even een dingetje want waar haalde ik zo gauw spikkels vandaan?
En dat is nu precies waarom ik deze opdrachten zo leuk vind, dat denken over en zoeken naar.
Want natuurlijk zijn ze te vinden, die spikkels, als je er maar oog voor hebt!
Ik had geen programma voor vandaag want ik was moe. Slecht geslapen, hoofdpijn en een beetje hangerig dus geen ingewikkelde plannen. Voor een strandje was het vanmorgen te koud en te winderig dus lekker thuisgebleven en een stukje de berg opgeklommen.
Dat bleek een goed idee want de spikkels kwamen me tegemoet.
Overal rotsen met korstmossen in verschillende kleuren, variërend van zwart tot felgeel, grijs, wit en groenig.
Het was een lekker wandelingetje waar ik van opknapte.
Besloten er een rustig dagje van te maken en niet te verweg te willen. Maar natuurlijk wel even naar de zee!
Onderweg zag ik steeds meer stippels: een groene wei vol gele stippels van grote dikke vette paardenbloemen, nog veel meer rotsen met korstmossen, een stukje weg vol stippels van de steentjes in het asfalt en bij een van de strandjes een steiger die op de wal lag te wachten tot hij weer in het water mocht die helemaal vol zat met mooie ronde witte stippels – hij was begroeid met spierwitte zeepokjes.
Wat is het toch leuk om ‘anders’ te kijken en met andere ogen dit prachtige eiland te zien. Om rustig te kijken naar de dingen die voorbij komen. Om die dingen op een andere manier te kunnen zien.
Morgen voorlopig de laatste dag 
op het eiland.
Ik hoop op nog een strandjesdag!
Het weerbericht geeft in ieder geval zon aan maar warm gaat het nog niet worden.
Met dat strandje zal het dus wel gaan lukken, ben benieuwd waar ik morgen naar zal moeten gaan zoeken!
