Wat is het lang geleden dat ik me zo heb gevoeld!
Dat ik iedere dag energie heb om dingen aan te pakken, dingen te doen.
Dat ik de rust en de ruimte heb om op mijn dooie akkertje op te staan, koffie te drinken, een gezond ontbijtje te maken en met aandacht op te eten en te bedenken wat deze nieuwe dag zal gaan brengen.
De afgelopen jaren was het zo anders.
Ik was altijd moe, had voortdurend het gevoel op mijn tenen te lopen en kon het in de weekenden absoluut niet opbrengen ‘Nuttige Dingen’ te doen. Ik was al blij als ik zondagavond de kranten ‘af’ en de boodschappen binnen had.
En de afgelopen week was juist het tegendeel, ik had energie om van alles aan te pakken, op te ruimen, weg te gooien, uit te zoeken, aan te leggen, te bedenken en plannen te maken. Er was veel bezoek waar ik van genoot en natuurlijk hielp het schitterende weer waardoor ik onafgebroken buiten kon zijn.
Nieuw was dat ik me niet meer zo druk maakte.
De tuin bijvoorbeeld. Daar moet na de groene explosie van de afgelopen weken heel veel in gebeuren.
Net terug uit Zweden begon ik daar vol vuur aan om na een paar uur te moeten constateren dat het zo niet ging en dat alles pijn deed. Meestal had ik daar dan vreselijk de pest over in en ging óf door tot ik echt niets meer kon óf ik hield ermee op en kon nergens meer van genieten omdat ik alleen nog maar onkruid zag.
Nu voelde het totaal anders. Natuurlijk is het jammer dat ik niet zoveel kan doen als ik zou willen maar desondanks ziet alles er schitterend uit. En kan ik daar moeiteloos van genieten! Zonder stress of zelfverwijt.
Hoe zou dat komen?
Door het vooruitzicht dat ik over vier weken weer vakantie heb?
Door het besluit dat ik definitief ga stoppen met werken, hoe moeilijk dat ook is?
Door het gevoel van vrijheid wat ik steeds meer begin te ervaren?
Wat het ook is, het is een heerlijk gevoel dat ik hoop vast te houden.
En dat zal me gaan lukken!