Tóch kerstvakantie

Het was een drukke periode, veel drukker dan goed voor me was. Eigen schuld, dikke bult want het was mijn eigen valkuil waar ik weer keihard indonderde. Niet erg want ik klom er ook weer uit al ging dat niet vanzelf. Toch had het wel gevolgen want ik zag weer op tegen van alles. Tegen het versturen van Kerst/Nieuwjaarskaarten, tegen het opruimen wat echt nodig is want ik kom om in de papieren, tegen het uitzoeken van alle bankzaken, tegen boodschappen doen in de overvolle winkels en vooral tegen het gevoel dat er toch weer van alles lijkt te moeten.
Onzin want bijna alle klussen zijn klaar!

Het rolstoelpad was al klaar en is op een haar na afgerond. Het wordt inmiddels gebruikt als “droge-voeten-pad”. Dat hadden we nooit kunnen bedenken toen we er in 2005 aan begonnen.

Het taalcoachproject staat nog even geparkeerd tot ik weer energie heb.

En het project timmerfabriek (de enorme lege fabriek in mijn achtertuin die in 2012 failliet ging en die nu waarschijnlijk afgebroken gaat worden) laat ik rusten tot er aanleiding is me er weer in te verdiepen.

Ik stop zelfs even met mijn MP’s want dat begon een verplichting te worden en het schrijven doet pijn in mijn schouder.
Dat geeft rust en ruimte!

Die rust werd versterkt door een lange saunadag met een vriendin. Wat heb ik genoten en wat ben ik in het water toch in mijn element! Natuurlijk, de sauna zelf is ook lekker. Zeker de zoutsauna en de kruidensauna, voor mij een nieuwe ervaring. Maar het meeste geniet ik toch in het zwembad en het bubbelbad met tussendoor de koude afkoelbak. Het is toch te gek dat het me bijna drie maanden niet is gelukt er heen te gaan omdat ik het te druk had! Ga dat nu echt anders aanpakken en het regelmatig plannen in mijn agenda.

Om niet zo veel last te hebben van de drukke winkels besloot ik afgelopen vrijdag al boodschappen te doen voor de kerstweek. Dat in combinatie met een ritje naar Wolvega waar ik mijn nieuwe hoofdkussen kon ophalen (een heel project want ik zoek al ruim tien jaar naar een goed hoofdkussen en dat lijkt nu gelukt te zijn). Dus ik kwam vrijdagmiddag thuis met grote volle tassen en het gevoel dat mijn vakantie was begonnen!
Het voelde precies hetzelfde als in de jaren dat ik werkte, terwijl ik had gedacht zo’n gevoel nooit meer te zullen beleven want nu-immers-altijd-vakantie.
Blijkbaar niet dus en het voelde heerlijk!

Het laatste klusje was het ophalen van mijn kerstkaarten gisteren. Ik bedenk ze altijd zelf en O, een oud-collega, zorgt voor het uitwerken, drukken en vouwen. Heerlijk dat hij dat nog steeds wil doen!

Hij was al met vakantie maar ik kon de kaarten ophalen bij zijn broer die een theehuis heeft in Nij Beets waar ik nu toch echt eens op de fiets heen wil www.halteleppedijk.nl). Het was leuk daar bij te kletsen en wat had ik een mooi ritje door de weilanden en de storm, de hagel, de stortbuien én de zon! Wat is het toch heerlijk in Friesland te wonen.