Na het stroomdrama en de grote schoonmaak werd het tijd voor schoonmaak nummer twee –
never a dull moment. Nu was het de beurt aan mijn kacheltje.
Ik gebruik mijn houtkachel de meeste tijd als hoofdverwarming voor mijn kabouterhuisje.
Het is een heerlijke warmte maar veel belangrijker – hij staat bovenaan in de poezen-piramide van Maslov!
Als het aan hen ligt wonen ze onder die kachel en komen ze er alleen onderuit als er gegeten kan worden. Eten staat dus op plaats twee, dan komt er een hele tijd niets en helemaal onderaan kom ik als zijnde het ‘facilitair bedrijf’. Want zelf houtjes zagen, kloven, stapelen, naar binnen sjouwen en stoken behoort niet tot hun vaardigheden.
Opeens realiseerde ik me dat het al even geleden was dat de schoorsteen was geveegd. Toen ik het bewijs van de laatste keer vond bleek dat in 2010 geweest te zijn. Hoogste tijd dus.
Nou stook ik verantwoord en gaat er nooit papier of rommel in de kachel. Ik stook alleen droog hout en knijp de kachel zo weinig mogelijk af zodat de schoorsteen schoon blijft. Toch is ruim vijf jaar wel een hele tijd voor een kacheltje dat zo intensief wordt gebruikt en iedereen die dat hoorde begon over schoorsteenbranden en verzekeringen die dan niet zouden uitbetalen…
Dus een afspraak gemaakt. In tegenstelling tot vroeger is dat vegen nu een fluitje van een cent. Zeker als hij breed is en goed is aangelegd.
De roetzak onderaan werd losgemaakt, er werd een vuilniszak omheen geplakt, daarin kwam een klein gaatje en daardoor ging de veger van onder naar boven de schoorsteen in. Iedere keer werd er een nieuw deel opgeschroeft net zolang tot de veger boven aan was. Even flink raggen en klaar!
Het vegen zelf duurde misschien vijf minuten maar omdat al het hout wat om het kacheltje heen was gestapeld weg moest viel er weer het nodige op te ruimen. Spinnen, zaagsel, takjes etc. En natuurlijk kreeg ik het niet meer zo netjes gestapeld als het lag.
Toch kwam de ladder er nog aan te pas want het kapje van de schoorsteen moest ontdaan worden van het roet dat zich in het roostertje nestelt. Ook dat was zo klaar. En ondanks dat de laatste beurt ruim vijf jaar geleden was zat er nauwelijks rommel in de plastic zak! Mijn kacheltje trekt weer als een tierelier – zeer geruststellend en dus niks schoorsteenbrand…
Het was een prachtige dag met een intens blauwe lucht dus toen alles was opgeruimd ben ik lekker gaan wandelen. Iedere keer geniet ik weer van het stukje Friesland waar ik woon –
schoonheid binnen handbereik!
En morgen?
Morgen komt de timmerman…
Heerlijk blog Liesbeth, dank je! 🙂
Niet elke verzekeraar ‘eist’ dat je jaarlijks je schoorsteen laat vegen.
Wij laten ‘m jaarlijks vegen. Niet omdat hij zo vuil wordt (wij stoken ook alleen schoon hout), maar vooral voor onze gemoedsrust.
Wat je zegt, bij jou never a dull moment. Alle losse eindjes weer op de plek en winterklaar. Benieuwd wat de timmerman nog komt verhapstukken