Gisteren vertrok ik naar Møn in Denemarken
In mijn eigen trouwe blauwe C3 waar ik zo aan verknocht ben.
De voorspelling was dat het warm zou worden en dat klopte want het werd heet.
Heel heet.
En mijn C3 heeft geen airco.
Eigenlijk had ik daar nooit last van.
Het was indertijd zelfs een weloverwogen besluit. Ik zit veel alleen in de auto en heb altijd een raampje open. Twee zelfs als het nodig is. Maar nu was het andere koek. Toen ik rond 10.30 vertrok was het in Friesland al 28 graden en de thermometer liep snel op.
Geen wolkje aan de hemel dus een ongenadig brandende zon.
Ik had me goed voorbereid, veel water mee en fatsoenlijk ontbeten. Normaal gesproken drink ik makkelijk en veel water maar nu kostte me dat moeite. En het enige waar ik aan kon denken was ‘als er maar geen file komt’ en ‘blijven doorrijden’.
Gelukkig was het rustig op de autobahn maar files waren er wel. Twee door wegwerkzaamheden en een door een ongeluk waarvoor zelfs de traumaheli was uitgerukt.
Waarop ik me realiseerde dat goed aankomen in deze omstandigheden vooral een kwestie van geluk was.
In de auto liep de temperatuur op tot ruim 38 graden en wist ik niet meer waar ik het zoeken moest.
Misselijk, hoofdpijn en pijnlijke spierkramp in mijn benen – er was geen drinken tegen en ik weet niet hoe het afgelopen zou zijn als ik nog 100 km verder had gemoeten.
Maar toen was er de zee!
En de ferry waar ik zonder wachten meteen op kon rijden en waar ik eerst heb zitten bijkomen en daarna een heerlijk Deens broodje met gerookte zalm heb gegeten. Dat hielp.
Net als de zeewind op het bovendek.
Rond vijf uur reed ik in Rødby van de ferry af.
Het was nog steeds warm maar de zon stond al een stuk lager. Het eerste stukje was relexed maar een beetje saai. Maar dat werd anders toen ik de brug naar Møn over reed en direct een strandje vond.
En zo hopte ik van het ene strandje naar het andere.
Langs enorme goudgele velden onder de gouden zon
Langs schilderachtige haventjes
Langs zandstrandjes
Langs rotsstrandjes
En overal, overal de zee
Tegen half negen arriveerde ik op Tiendegaarden waar ik een riant appartement tot mijn beschikking heb. Suzanne, deeigenaar, was er niet en had me dat heel attent al laten weten. Maar alles stond klaar, van een flesje water met een etiket van Tiendegaarden tot een informatie pakket en het wifi wachtwoord.
Auto leeggehaald, bed opgemaakt, inhoud van mijn koelboxje waarin een fles bevroren water zelfs zelfs nog koud was in de koelkast gelegd en onder de douche. En ondanks dat ik toch echt afgekoeld was op de strandjes stond ik te tollen op mijn benen!
Maar we waren er, mijn C3 en ik.
Voor het laatst samen op weg naar Zweden!
En morgen?
Morgen is het weer warm en ga ik naar Møns Klint.
En weer naar heel veel strandjes…
Ik heb nog aan je gedacht……..Ik was er al bang voor dat je het zo heet zou krijgen onderweg, dat is erg onaangenaam, en als je dan ook nog in files komt…. bah, kan me voorstellen dat je er naar van was! Gelukkig was er opeens de zee, waardoor je weer kon genieten! Blijf dat vooral doen! Fijne dagen verder op Møn!
Møn met zijn krijtrotsen en fossielen op de strandjes. Prachtig gebied. Ik wens je nog een goede reis en veel plezier in Zweden. Wat gaat de tijd snel.
Wat leuke foto van die schoorsteen op het veer.
Wat een onderneming hè in die bloedhitte. Gelukkig kwam op tijd de koelte.
Verder veel plezier en goede reis verder!